İ.Ö. 2000 yıllarında İbrahim Peygamber önderliğindeki ilk yahudi toplulukları ve başka Semit göçerler Ortadoğu'ya gelmeye başlamışlardır. Göçmenlerin belli başlı çalgıları şunlardır: Davul (Tof), flüt (Ugab) ve seselim gövdesi üzerine gerili telleri mızrapla çalınan (Kinnor). Ayrıca keçi boynuzundan yapılmış bir boru (Şofar), madenden trompet (Hazozerah) ve rahiplerin ceketlerine asılı küçük çanlar (Paamonim) dinsel törenlerin haber verilmesinde ve ayinlerde kullanılıyordu.
İ.Ö. 1050 yıllarında Yahudiler Filistin'i aldıktan sonra kültürleri Mısır, Mezopotamya ve Fenike etkisine girdi. İ.Ö. 950 yıllarında yapılan Salomos Tapınağı'nda rahipler ve Levi soyundan gelenler dinsel müzik geceleri düzenliyorlardı. Dualar tapınaktaki müziğin ana öğesiydi ve koroya Nobel denilen on telli arp eşlik ediyordu. Tapınışlarda dans da önemli rol oynuyordu.
İlk Hristiyanların Yahudi olması 1. yy'dan itibaren İbrani tapınak müziğinin Hristiyan kilise müziği üzerinde derin etki bırakmasına yol açmıştı.
2. yüzyıldan sonra Yahudilerin dağılmaya başlamasıyla "Sinagog" denilen tapınak her yerde dinsel çabaların merkezini oluşturdu. Rahipler Şofar dışında tüm çalgıları yasaklamışlar, dinsel şarkıların koro değil solo şarkıcılar tarafından söylenmesini öngörmüşlerdir.
Ana Sayfaya Dönüş