Avrupa'da Ortaçağ kilisesi org'dan başka çalgıları "çok tanrılı dinler'e özgü saymış, yasaklamıştı. Org'un türlü boyutlarda olanları yapılmış, taşınabilir orglardan başka İngiltere'de Winchester Abbey'deki benzeri 400 borulusu görülmüştür. Kilise içinde olduğu gibi dışında da müzik insan sesine dayandırılmış çalgı müziği düşünülmemiştir. Halk arasında üfleme, yaylı ve vurma çalgılar kullanılmıştır.
Bunlardan tulumlu gayda ve basit flütler çok eski Avrupa çalgılarıydı. Arp, trompet ve org Roma üzerinden gelme antik çalgılardı. Ortaçağ çalgılarının çoğu Arap ve Türk kaynaklıydı, İspanya ve Haçlı Seferlerinde Bizans üzerinden Orta Avrupa'ya yayılmıştı. Bunlar arasında "Ut","Kanun" benzeri "psalterium" ve küçük el davulları "Nakkare" önemliydi, ayrıca pek çok yaylı çalgı tiplerine rastlanıyordu, bütün bunların ilk ana örneği Arapların "Rebap" adlı çalgılarıydı. Ortaçağ'da çalgılar ses gücü ve yoğunluklarına göre sınıflandırılıyordu. Örneğin "güçlü çalgılar" şunlardı: Trompetler, davul ve trampetler, gaydalar, çifte flütler ve kornolar. Bu çalgılar açık havada çalınıyordu. Evlerde, salon ve odalarda çalınanlar ise şarkılara eşlik için kullanılan yaylı ve mızraplı çalgılarla, flüt ve arptır.
"Rönesans" 14. yüzyılda Ortaçağ'ın bitimini, Yeniçağ'ın başlangıcını haber veriyor. Bu dönemde eski Yunan ve Roma kültürüne büyük ilgi duyuluyordu. Rönesanas iki yüzyıl boyunca etkisini tüm Avrupa'da gösterecekti.
Müzik sanatında "Rönesans" plastik sanatlar ve edebiyattan sonra, yaklaşık 15.yüzyıl başlarında söz konusu olmuştur. "Ars Nova"nın etkisi ve Hristiyan tapınaklarında artan olanaklar sonucu çoğalan şarkıcılar erken Rönesans'ın ilk ürünü olarak "A-Capella Polyphonie"yi (eşliksiz çoksesli koro)yu getirmiş, eski "motette"ler karşıt seslerle söylenmeye, "armoni" önem kazanmaya başlamıştır. Rönesans bestecileri Ortaçağ'da pervasızca kullanılan "disonans" - "kakışma"ları yumuşatmış, düzene sokmuş "disonans"ları "konsonant armoni"ye bağlamışlardı. Bu gelişme armoniye dayalı daha sonraki çağlar müziğine yol açmıştır.
Ana Sayfaya Dönüş